Κάθε φορά που βλέπω δανέζικη ταινία ή σειρά κι ακούω τα κελαρυστά δανέζικα, θυμάμαι την υπόσχεση που μας είχε δώσει ο πρώην πρωθυπουργός μας, ο Τζωρτζ Άντριου Παπαντρίου, ότι θα μας έκανε Δανία του Νότου - τρομάρα μας (και του).
Μέχρι να γίνουμε Δανία του Νότου - δηλαδή ...aldrig (ε, τόσα σήριαλ δανέζικα που έχουμε δει, κοντεύουμε να πάρουμε το αντίστοιχο δανέζικο Lower!), εκτός από υποδομές, αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του κράτους, στο εκπαιδευτικό σύστημα, στη νοοτροπία κλπ κλπ, πρέπει να αποκτήσουμε και κινηματογραφική παράδοση. Οι Δανοί δεν είναι καινούργιοι στο κινηματογραφικό στερέωμα, η παράδοση της χώρας στην 7η Τέχνη ξεκίνησε χρόνια πριν με τον μέγιστο Carl Dreyer.
Αυτά ως μικρή εισαγωγή.
Τελευταία δανέζικη ταινία που είδαμε ήταν αυτή:
The keeper of lost causes (Kvinden i buret)
Ωραίο αστυνομικό θρίλερ, με κλασικά πρότυπα, όπως φερ' ειπείν τον εμμονικό αστυνομικό, τον πιστό βοηθό του αστυνομικού, την εκδικητική παράνοια του θύτη, την αγωνία.
Περιμένουμε να δούμε πότε θα το πάρουν οι Αμερικανοί, να το κάνουν κι αυτό ριμέικ!
Μέχρι να γίνουμε Δανία του Νότου - δηλαδή ...aldrig (ε, τόσα σήριαλ δανέζικα που έχουμε δει, κοντεύουμε να πάρουμε το αντίστοιχο δανέζικο Lower!), εκτός από υποδομές, αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του κράτους, στο εκπαιδευτικό σύστημα, στη νοοτροπία κλπ κλπ, πρέπει να αποκτήσουμε και κινηματογραφική παράδοση. Οι Δανοί δεν είναι καινούργιοι στο κινηματογραφικό στερέωμα, η παράδοση της χώρας στην 7η Τέχνη ξεκίνησε χρόνια πριν με τον μέγιστο Carl Dreyer.
Αυτά ως μικρή εισαγωγή.
Τελευταία δανέζικη ταινία που είδαμε ήταν αυτή:
The keeper of lost causes (Kvinden i buret)
Ωραίο αστυνομικό θρίλερ, με κλασικά πρότυπα, όπως φερ' ειπείν τον εμμονικό αστυνομικό, τον πιστό βοηθό του αστυνομικού, την εκδικητική παράνοια του θύτη, την αγωνία.
Περιμένουμε να δούμε πότε θα το πάρουν οι Αμερικανοί, να το κάνουν κι αυτό ριμέικ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου