The Danes rule (#2)

Ο πρώτος κύκλος της δανέζικης σειράς The Killing γυρίστηκε το 2007. Παρόλ' αυτά η σειρά άρχισε να γίνεται γνωστή και πέρα των συνόρων της μικρής αυτής χώρας του βορρά μόλις το 2011, όταν γνώρισε ανέλπιστη (!) επιτυχία στη Μ.Βρετανία. Πέρσι το έπαιξε το Mega (πώς το έπαθε;) και μόλις φέτος εν έτι 2014 κατάφερα και το είδα εγώ!
Αυτό που κατάφεραν οι Δανοί ήταν να δημιουργήσουν ένα νέο γυναικείο χαρακτήρα, την αστυνομικό Σάρα Λουντ,  που έγινε πια αρχέτυπο. Εμμονική, πεισματάρα, άφοβη, σκληρή, ανήσυχη,  χαρακτηριστικά που βρίσκαμε μόνο σε αρσενικά πρότυπα. Ευτυχώς οι Δανοί ξεπέρασαν το "εμπόδιο" του φύλου, κι έτσι έχουμε μια γυναίκα, τη Σάρα, που δεν διστάζει να θυσιάσει ακόμα και την ιερή -για γυναίκα- "οικογενειακή ευτυχία" προκειμένου να αφοσιωθεί στη λύση του μυστηρίου.

Με τους τίτλους τέλους έπιασα να σκέφτομαι σε ποιες άλλες ταινίες ή σειρές είχα δει τους διάφορους εξαιρετικούς ηθοποιούς που έπαιζαν στη σειρά.

Έχουμε και λέμε:

Η ίδια η ηθοποιός που ενσαρκώνει την Σάρα, η Sofie Grabol είχε παίξει σε ένα εξαιρετικό θρίλερ που είχε κάνει αίσθηση τότε την δεκαετία του 90 , "Nightwatch" . Το συνιστώ ανεπιφύλακτα!

Τον ηθοποιό που ενσάρκωνε τον αστυνόμο Μάγιερ, τον Soren Malling, τον είδαμε πρόσφατα στο πολύ καλό "Kapringen" (Πειρατεία στον ωκεανό). Η οποία ταινία παρεμπιπτόντως είναι καλύτερη από την ανάλογου θέματος Αμερικάνικη ταινία Captain Philips που παίζεται αυτόν τον καιρό.

Τον πολιτικό Τρολς Χάρτμαν τον ενσάρκωνε ο ηθοποιός Lars Mikkelsen , που είναι ο μεγάλος αδερφός του πιο διάσημου Mads. Τον Λαρς τον είδαμε στον 3ο και πιο αδιάφορο κύκλο του Sherlock.

Την τραγική μητέρα ενσαρκώνει πολύ όμορφα η ηθοποιός Anna Eleonora Jorgensen , την οποία είχαμε δει σε μια από τις πιο γνωστές δανέζικες ταινίες της προηγούμενης δεκαετίας Ιταλικά για αρχάριους.

Ενώ ο θηριώδης ηθοποιός που ενσάρκωνε τον πατέρα, ο Bjarne Henriksen εμφανίζεται στο "Κυνήγι" (The hunt) του Τόμας Βίντεμπεργκ- η ταινία είναι υποψήφια για το Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας.

Τέλος, έναν από τους αστυνομικούς της σειράς ενσαρκώνει ο ηθοποιός Ole Boisen, τον οποίο είχα πρωτοδεί στο αλλόκοτο αριστούργημα του Lars Von Trier Kingdom.

Αλλά για το Βασίλειο του Λαρς θα μιλήσω άλλη φορά!

Τέλος πρώτου κύκλου!

Πρώτος κύκλος της σειράς House of cards τέλος.
Μερικές εντυπώσεις, παρατηρήσεις και κάποια ερωτηματικά.

Τι ζευγάρι είναι τούτο! Κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι!

Οι πλεκτάνες δεν έχουν τέλος!

Πραγματικά, αναρωτιέται κανείς αν οι πρόεδροι γνωρίζουν τι γίνεται γύρω τους!

Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα που προκύπτουν: Πώς είναι δυνατόν να τρως χοιρινά παϊδάκια (southern style παρακαλώ!) πουρνό πουρνό;;;

Η απόλυτη bitch! Πάντα αψεγάδιαστη κι ατσαλάκωτη! (Πρώτη φορά που μου αρέσει να βλέπω την Ρόμπιν Ράιτ να παίζει!)

Κάποιος να μου εξηγήσει γιατί αυτό το σαμιαμίδι θεωρείται σέξι!

Ίσως το μοναδικό συμπαθητικό θηλυκό της σειράς!

Να' τοι! Να' τοι! Εκτός από έναν -δύο μάλλον!- όλοι θα είναι παρόντες στον δεύτερο κύκλο!

Can't wait!

Γερόλυκοι

Πριν πολλά πολλά χρόνια -ούσα μαθήτρια Γυμνασίου ακόμα- η κρατική τηλεόραση έπαιξε τον Μεγάλο Γκάτσμπι , όπου πρωταγωνιστούσαν ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ κι ο Μπρους Ντερν (κι η ανυπόφορη Μία Φάρροου).

Την επόμενη μέρα στο σχολείο όλες δήλωναν ερωτευμένες με τον Ρόμπερτ εκτός από μία που είχε κολλήσει με τον πανύψηλο Μπρους. Μαντέψτε ποια!

Μετά από 40 σχεδόν χρόνια οι δύο ηθοποιοί είναι παρόντες και δίνουν συγκλονιστικές ερμηνείες.

Ο ένας -εκείνος ο ψηλός- έχει προταθεί για Όσκαρ 1ου αντρικού ρόλου στην όμορφη, ευαίσθητων αποχρώσεων ταινία του "συμπατριώτη" Αλεξάντερ Πέην "Nebraska".

Εκείνος ο ομορφονιός που έκαιγε καρδιές, έδωσε μια απίστευτη, απαιτητική ερμηνεία στην ταινία "All is lost" .Για κάποιον άγνωστο κι εντελώς αναίτιο λόγο δεν είναι υποψήφιος.

Και των δύο οι ερμηνείες είναι συνταρακτικές. Και σιωπηλές. Ο Ρόμπερτ αν λέει δύο φράσεις όλες κι όλες. Ο Μπρους κι αυτός λίγα λόγια. 

Μα μπάφους πίνουν στα BAFTA;

Τι τους ήρθε κι έδωσαν τόσα βραβεία στο Gravity ;;;

Μα,

τόσο πολύ....

...τους ζάλισε η έλλειψη βαρύτητας;;;;

My Georgie Boy

O George Clooney δήλωσε ότι τα μάρμαρα πρέπει να επιστρέψουν στην Αθήνα και σύμπασα η Ελλάδα χ_ _τ_κ_ από τη χαρά της!

Προτείνω τα εξής:

1. Να τον χρίσουμε Έλληνα πολίτη. Να του δώσουμε την ιθαγένεια, να του βγάλουμε ΑΦΜ και ΑΜΚΑ του ανθρώπου. Το όνομα του θα είναι πλέον Γιώργος Κλώνης.

2. Επειδή οι Έλληνες είμαστε ζηλιάρες ψώρες, και πολύ μας κακοφάνηκε που ο Τούρκικος Οργανισμός Τουρισμού έβαλε την Julianne Moore να διαφημίσει  τις ομορφιές της χώρας, έτσι κι εμείς θα βάλουμε τον Τζώρτζι να κάνει κάτι αντίστοιχο- τώρα που μάθαμε ότι μας αγαπά πολύ.

Απλά πράγματα: Θα τον βάλουμε να ατενίζει το απέραντο γαλάζιο πίνοντας εσπρέσο από την Νεσπρεσιέρα του -αυτή δεν διαφημίζει; Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια λοιπόν! Τίποτε άλλο, τα υπόλοιπα θα τα πει το βλέμμα του.

Αγαπάμε Τζώρτζι (όσο γερνάει ομορφαίνει ο άτιμος)

The Danes rule!

Κάθε φορά που βλέπω δανέζικη ταινία ή σειρά κι ακούω τα κελαρυστά δανέζικα, θυμάμαι την υπόσχεση που μας είχε δώσει ο πρώην πρωθυπουργός μας, ο Τζωρτζ Άντριου Παπαντρίου, ότι θα μας έκανε Δανία του Νότου - τρομάρα μας (και του).

Μέχρι να γίνουμε Δανία του Νότου - δηλαδή ...aldrig (ε, τόσα σήριαλ δανέζικα που έχουμε δει, κοντεύουμε να πάρουμε το αντίστοιχο δανέζικο Lower!), εκτός από υποδομές, αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του κράτους, στο εκπαιδευτικό σύστημα, στη νοοτροπία κλπ κλπ, πρέπει να αποκτήσουμε και κινηματογραφική παράδοση. Οι Δανοί δεν είναι καινούργιοι στο κινηματογραφικό στερέωμα, η παράδοση της χώρας στην 7η Τέχνη ξεκίνησε χρόνια πριν με τον μέγιστο Carl Dreyer.


Αυτά ως μικρή εισαγωγή.

Τελευταία δανέζικη ταινία που είδαμε ήταν αυτή:

The keeper of lost causes (Kvinden i buret)

Ωραίο αστυνομικό θρίλερ, με κλασικά πρότυπα, όπως φερ' ειπείν τον εμμονικό αστυνομικό, τον πιστό βοηθό του αστυνομικού, την εκδικητική παράνοια του θύτη, την αγωνία.

Περιμένουμε να δούμε πότε θα το πάρουν οι Αμερικανοί, να το κάνουν κι αυτό ριμέικ!

Πάντα υπάρχει η πρώτη φορά.

Όπως το να δεις μια ταινία από τη Βενεζουέλα για παράδειγμα!

Και τι ταινία. Ένα θρίλερ!

¨La casa del fin de los tiempos¨ ("Το σπίτι των έσχατων καιρών")

Συμπαθητικό μεταφυσικό θρίλερ, ως ένα σημείο, με ενδιαφέρουσα ανατροπή! Παιχνίδι με το χρόνο, το παρόν, το παρελθόν, το μέλλον.

 Κάποιοι το συνέκριναν με Το Κάλεσμα (The Conjuring).  Μέχρι ένα σημείο ναι, υπάρχουν κοινά στοιχεία όπως το σπίτι με τα στοιχειωμένα μυστικά, την οικογένεια που ζει εκεί και θρυμματίζεται από την παρουσία του κακού. Αλλά μέχρι εκεί.

Τέλος, από τις δύο ταινίες βγαίνει ένα ηθικό δίδαγμα: Όταν πας να αγοράσεις σπίτι, ρώτα ποιος έμενε εκεί για τουλάχιστον δύο αιώνες  πίσω. Ποτέ δεν ξέρεις. Μπορεί να σου βγει στοιχειωμένο!

Η Σάρα κι η Λάουρα.

Η Σάρα είναι η κεντρική ηρωίδα της σειράς The killing, εκ της Δανίας ορμώμενη,

κι η Λάουρα είναι η κεντρική ηρωίδα της σειράς Los misterios de Laura, εκ της Ισπανίας ορμώμενη. 

Η Σάρα έχει εμμονή με τις πλεκτές μπλούζες,

η Λάουρα με την καπαρντίνα της. 

Κι οι δύο είναι αστυνομικίνες.

Τι άλλο κοινό έχουν η Σάρα κι η Λάουρα;

->Είναι 40άρες

->Διαζευγμένες με παιδιά

-> Όχι κουκλάρες, ούτε ξανθιές, ούτε λεπτές, ντελικάτες ή εντυπωσιακές

->Δεν φορούν κομψά κουστούμια, δεν έχουν μαλλί κομμωτηρίου.

->Γυρίζουν ατημέλητες, αχτένιστες, αμακιγιάριστες.

Κι επιτέλους, να δύο πρωταγωνίστριες που δεν θυμίζουν τις αντίστοιχες σούπερ σέξι κι εντυπωσιακές και τόσο μα τόσο perfect αστυνομικίνες των αμερικάνικων σειρών!

Philip Seymour Hoffman

23/07/67-02/02/14