Top 20 series: 2018

Σύμφωνα με τις σημειώσεις που κράτησα στο ημερολόγιο με τον αριθμό 2018 στο εξώφυλλο, οι σειρές που είδα είναι πάνω από 70. Παλιές, καινούργιες, μίνι, με πολλές σεζόν, αστυνομικές και μη.

Ξεχώρισα- με υποκειμενικά κριτήρια!-  20 σειρές τις οποίες θα παρουσιάσω- με σύντομο τρόπο, 2-3 προτάσεις το πολύ για κάθε μία- με την χρονολογική σειρά με την οποία τις είδα.
Ξεκινάμε:


1 . Glace' Η μόνη γαλλική μίνι αστυνομική σειρά που κράτησε το σασπενς μέχρι το τέλος στην κυριολεξία. Και δεν μας έπρηξε με τα βιώματα του παρελθόντος του παρανοϊκού της υπόθεσης.

2. Inside No.9 Γιατί ό,τι πιο αλλόκοτο για τα τηλεοπτικά δεδομένα κι αν δημιουργεί το δίδυμο Shearsmith & Pemberton εμείς θα το βλέπουμε με θρησκευτική προσήλωση και φανατισμό.

3. La casa de papel. Χωρίς σχόλιο. Απλά να ομολογήσουμε ότι η παλιοπαρέα μας λείπει πολύ.

4.The Alienist. Πολύ ενδιαφέρον στόρυ, Νέα Υόρκη στα τέλη του 19ου αι., κι ένας γιατρός, πρώιμος ψυχίατρος, προσπαθεί να λύσει την υπόθεση μιας σειράς απεχθών δολοφονιών μικρών παιδιών. Στα πολύ θετικά η παρουσία του Daniel Bruel, στα αρνητικά η παρουσία της ατάλαντης Dakota Fanning (Που τις βρίσκουν; Καλά, καλά δεν μπορούσε να μιλήσει το κορίτσι)

5. Maltese- Il romanzo del commissario. Τράπανι Σικελίας δεκαετία 70 κι ο επιθεωρητής Μαλτέζε τα βάζει με τη Μαφία όταν του σκοτώνουν τον καλύτερο φίλο. Οι Ιταλοί βγάζουν πολύ καλές αστυνομικές σειρές που αγνοούνται παντελώς όσο δεν τις παίζει το Netflix.

6. Endeavour (5ος κύκλος). Ο αγαπημένος μας κουλτουριάρης αστυνομικός! Κλασική μουσική, φιλοσοφία, κομψότητα, στυλ, κάπου στην Οξφόρδη τη δεκαετία του 60.

7. Bron/Broen (4ος κύκλος). Η πολυαγαπημένη μας Saga φαίνεται να βρίσκει το δρόμο της. Ελπίζουμε κι οι σεναριογράφοι να βρουν το δρόμο προς την έμπνευση για νέο κύκλο!!! Μας λείπεις Saga!!!

8. Unforgotten (3oς κύκλος) Από τις πιο ωραίες αγγλικές αστυνομικές σειρές, όπου παλιές σχεδόν ξεχασμένες υποθέσεις ξαναβγαίνουν στο φως από ένα τυχαίο γεγονός. Το να σκαλίζεις το παρελθόν είναι τόσο οδυνηρό όσο κι αποκαλυπτικό κι η σειρά καταφέρνει να διατηρεί τόσο το στοιχείο του σασπενς όσο και της ψυχολογικής αναστάτωσης των ηρώων.

9. A very english scandal. Η καλύτερη αγγλική (και μη) μίνι σειρά που είδαμε φέτος. Η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που σκανδάλισαν την αγγλική κοινή γνώμη κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 70. Υποδειγματική σε όλα τα επίπεδα, σκηνοθεσία (Stephen Frears) , σενάριο, ερμηνείες.

10.Luther (όλοι οι κύκλοι). Ο καλύτερος απροσάρμοστος μπάτσος που μας προέκυψε τελευταία. Κι είναι και Λονδρέζος! Περιμένουμε πώς και πώς τον νέο κύκλο που ξεκινά την Πρωτοχρονιά! Υ.Γ.: Σεναριογράφοι φέρτε πίσω την Alice Morgan!!

11. The Terror. Μια από τις καλύτερες μίνι σειρές της αγγλικής τηλεόρασης για φέτος. Ένα κλειστοφοβικό σύμπαν στη μέση του απέραντου παγωμένου πουθενά (για την ακρίβεια βόρειο Καναδά!)

12. Killing Eve. Μας ξετρέλανε στην αρχή, επιτέλους μία σειρά όπου οι γυναίκες είναι οι δολοφόνοι ή οι εμμονικοί πανέξυπνοι πράκτορες. Μας στεναχώρησε το τελευταίο wobbly επεισόδιο.

13.The Kominsky method  Κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι η καλύτερη μίνι σειρά που μας ήρθε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Τα προβλήματα της τρίτης ηλικίας αποδίδονται με γλυκόπικρο χιούμορ κι ενίοτε μελαγχολία. Ωραίες ατάκες γηριατρικής φύσεως και μεγάλες ερμηνείες.

14. La Peste. Ισπανική σειρά (οι Ισπανοί έχουν γίνει εξπέρ στις ιστορικές σειρές). Σεβίλη, τέλη 16ου αι. κι η πανώλη σκοτώνει την πόλη. Και κυκλοφορεί κι ένας φανατικός serial killer. Ατμόσφαιρα, σενάριο σκέτη ίντριγκα, μέχρι το τέλος αποκλείεται να μαντέψεις ποιος είναι πίσω από όλο αυτό το νοσηρό σκηνικό.

15. Hidden Ατμοσφαιρική - σχεδόν μελαγχολική- αστυνομική σειρά γυρισμένη στη Βόρεια -μα πότε επιτέλος θα βγει ο ήλιος!- Ουαλία.

16. Bodyguard Από τις μίνι αγγλικές σειρές -διαμάντια που λέγαμε. Πρώην στρατιωτικός, νυν αστυνομικός γίνεται bodyguard της Υπουργού Εσωτερικών. Οι τρομοκράτες καραδοκούν κι ο bodyguard μας θα περάσει "του Χριστού τα πάθη".

17. Better call Saul (4ος κύκλος) Γιατί είναι ο Saul! Και γιατί είναι η σειρά με έναν από τους ωραιότερους γυναικείους χαρακτήρες που έχουμε δει σε αμερικάνικη σειρά τα τελευταία χρόνια. Μεγάλη ψυχή η Κιμ Γουέξλερ!

18. The missing (1ος & 2ος κύκλος) Ο Τσέκυ Κάρυο υποδύεται έναν από τους πιο συμπαθείς κι ευγενικούς μπάτσους που έχουμε δει στη μικρή οθόνη. Παθιασμένος αλλά και συνετός, σοφός, ήρεμος, μείον κάποιες εκρήξεις στον 2ο κύκλο. Κι οι δύο υποθέσεις των δύο κύκλων είναι πολύ δυνατές, με εξαιρετικό σεναριακό πηγαινέλα στο χρόνο, σαν να ξεκινά και να ολοκληρώνεται σιγά σιγά ένα παζλ.

19. Babylon Berlin Οι Γερμανοί αναδεικνύονται ως η μεγάλη δύναμη στις σειρές. Το Babylon Berlin μας ξετρέλανε, μας πάθιασε, αγαπήσαμε έναν από τους ωραιότερους γυναικείους χαρακτήρες σε σειρά, τη Σαρλότε, μία φιγούρα αλα Μαίρη Πόππινς που προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα σκληρό αντροκρατούμενο κόσμο. Και θα ήταν η αγαπημένη μας σειρά για φέτος αν δεν υπήρχε η επόμενη:

20. Derry Girls Γιατί αγαπήσαμε την σειρά; Γιατί έχουμε ανάγκη από χιούμορ. Οι καλές χιουμοριστικές σειρές τείνουν προς εξαφάνιση. Εδώ, το χιούμορ βασιλεύει σε μία δύσκολη ιστορικά, αιματοβαμμένη εποχή. Μία παρέα εφήβων περιφέρεται στην στρατιωτικοποιημένη περιοχή του Derry, δεκαετία 90, κάνοντας σαχλαμάρες, ενώ μαίνονται στην κυριολεξία μάχες στους δρόμους.  Η ανάγκη να ζεις σε φυσιολογικές συνθήκες, μακριά από τον φόβο. Το χιούμορ λυτρωτικό.

The Missing TV Series (2014– )

Η πρώτη σεζόν της σειράς του BBC1 The Missing (2014) είναι εξαιρετική, εκτός από ένα καταστροφικό μείον.

Μια οικογένεια Άγγλων βρίσκεται στην Γαλλία για διακοπές όταν εξαφανίζεται ο μικρός τους γιος. Αυτά συνέβησαν το 2006. Η σειρά ξεκινά χρονικά 8 χρόνια μετά όταν ανοίγει ξανά η υπόθεση του εξαφανισμένου Όλι. Το όλο στόρυ ξετυλίγεται με θαυμαστή μαεστρία με πισωγυρίσματα στο χρόνο, παρελθόν-παρόν εναλλάσσονται, όπως εναλλάσσονται και τα πρόσωπα που πρωτοστατούν στο αφήγημα κάθε φορά: γονείς, αστυνομικοί, λοιποί εμπλεκόμενοι. Καμιά φορά η παρακολούθηση της γίνεται δύσκολη κι επώδυνη, στενάχωρη, ιδιαίτερα όταν την παρακολουθούμε μέσα από τις ζωές των γονιών του παιδιού. Ο ένας δεν έχει σταματήσει να ψάχνει, η άλλη προσπαθεί να συνεχίσει απλά τη ζωή της.

Προς το τέλος μαθαίνουμε τι απέγινε ο Όλι. Αλλά το τέλος της σειράς- εκείνο το τελευταίο 5λεπτο- μπορεί να ψηφιστεί άνετα ως ένα από τα χειρότερα ending σε σειρά από καταβολής τηλεόρασης!!! Ήθελαν προφανώς να τονίσουν την εμμονή του πατέρα με την εξαφάνιση του γιου του, μια εμμονή που δεν καταλαγιάζει ούτε όταν μαθαίνει τι έγινε με τον Όλι, αλλά οι σεναριογράφοι το παράκαναν διαλύοντας την όλη συναισθηματική φόρτιση που προκύπτει παρακολουθώντας την σειρά.

Στα συν οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών που είναι υποδειγματικές με κορυφαία του James Nesbit που υποδύεται τον πατέρα. Συγκλονιστικός, σου σφίγγεται η καρδιά όταν βλέπεις τον πόνο και την απελπισία στο βλέμμα του.

Η σειρά σκαλίζει διάφορα θέματα, όπως παιδοφιλία, την ανθρώπινη ανοησία κι επιπολαιότητα, την απώλεια.

Θα έβαζα 9/10 αν δεν ήταν αυτό το απαράδεκτο ending. Ως εκ τούτου: 7,5/10.

Hidden (welsh tv series)

Η ουαλική σειρά Hidden είναι μάλλον η πιο παράξενη αστυνομική σειρά που είδαμε τελευταία. Όχι τόσο για την πλοκή, που πάνω κάτω είναι δεδομένη, όσο σίγουρα για την ατμόσφαιρα της.
Γυρισμένη στη Βόρεια Ουαλία, γύρω από την πόλη Μπάνγκορ, οι παραγωγοί της σειράς εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τον ομιχλώδη, υγρό καιρό της περιοχής, το σχεδόν μόνιμο γκρίζο τοπίο, τις σπάνιες εμφανίσεις του ήλιου, την ανήσυχη θάλασσα, και το απόκοσμο δάσος που περιβάλλει την περιοχή και μοιάζει να είναι στοιχειωμένο.

Η επιθεωρητής ντετέκτιβ Κάντι Τζον, με τη βοήθεια του συναδέλφου της Όουεν Βων, ξετυλίγει το κουβάρι μιας σειράς απαγωγών και δολοφονιών νεαρών κοριτσιών που μοιάζουν πολύ μεταξύ τους. Η λύση του μυστηρίου θα τους οδηγήσει μέσα στα απομονωμένα μέρη του δάσους, εκεί όπου εύκολα οι άνθρωποι μπορούν να κρύβουν καλά τα μυστικά τους.

Τις περισσότερες φορές οι ηθοποιοί μιλούν στα ουαλικά, μια γλώσσα που ακούγεται παράξενη. Ακόμα και τα ονόματα ακούγονται παράξενα. Μοιάζει- θυμίζει μάλλον στο άκουσμα της - με αρχαία σκανδιναβική. Πολλές φορές όταν τους ακούς να την μιλούν έχεις την εντύπωση ότι όλοι κι όλα έχουν αποτραβηχτεί από τον παρόντα χρόνο- σαν να έχει αποκολληθεί αυτό το κομμάτι γης και να χάθηκε κάπου στον Βόρειο Ατλαντικό. Σε αυτό βοηθά κι ο μόνιμα μουντός καιρός όπως είπαμε, ο οποίος καιρός πρωταγωνιστεί. Πανέμορφα σκηνοθετημένοι εξωτερικοί χώροι, το νησί Άνγκλζι, όπου μένει η Τζων, η πόλη, το δάσος, αλλά και τα σπίτια. Οι σκηνοθέτες εμμονικά σχεδόν παίζουν με τους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους των σπιτιών εντείνοντας την παράξενη αίσθηση που σου αφήνει στο σύνολο η σειρά. Ιδιαίτερα με εκείνο το σπίτι στο δάσος που κρύβει όλα τα μυστικά, δεν αφήνουν γωνία από την οποία να μην περνά η κάμερα.
Αν υπήρχε μια λέξη για να χαρακτηρίσουμε τη σειρά, θα ήταν η αγγλική λέξη: eerie.

Αρχές Σεπτέμβρη με 3 σειρές

Μια σύντομη παρουσίαση τριών σειρών που είδαμε τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη. Τρεις σειρές από τρεις διαφορετικές χώρες της Ευρώπης, από το νότο στο βορρά και τέλος στα δυτικά της Γηραιάς Ηπείρου.
Ξεκινάμε από τον Νότο.

La peste (The Plague)

Ισπανική ιστορική σειρά παραγωγής 2018 και μάλιστα απ'όσα έχουν γραφτεί πρόκειται για την πιο ακριβή τηλεοπτική παραγωγή στην Ισπανία. Οι Ισπανοί έχουν εξελιχθεί σε μεγάλους μάστορες των ιστορικών σειρών. Στη συγκεκριμένη μεταφερόμαστε στη Σεβίλλη του 16ου αι., τότε που η πόλη ήταν το κυρίως λιμάνι προς τον νέο κόσμο αλλά επίσης μαστιζόταν από επιδημία πανώλης. Σ'αυτήν επιστρέφει κρυφά ο Ματέο Νούνιεθ, κυνηγημένος εδώ και χρόνια από την Ιερά Εξέταση. Ο ίδιος ο εκπρόσωπος της εκκλησίας στην πόλη θα του ζητήσει, με αντάλλαγμα την άρση της δίωξης του,  να διελευκάνει μια σειρά από μυστηριώδεις φόνους με θρησκευτικό χαρακτήρα που έχουν αναστατώσει τον τόπο. Απίστευτα λεπτομερής αναπαράσταση της εποχής, του χώρου, της αρρώστειας που μαστίζει τον τόπο κι όλα αυτά με ιστορική ακρίβεια. Οι σκηνές με τους άρρωστους ή νεκρούς της πανώλης είναι τόσο δυνατές που δεν αντέχονται! Αλλά αυτή είναι η μαγεία της σειράς, η ρεαλιστική απεικόνιση της εποχής, μιας εποχής που τελικά κρύβει αρκετή βία και διαστροφή. Μας αρέσει πολύ ο πρωταγωνιστής Πάμπλο Μολινέρο, τον οποίο, δυστυχώς, δεν έχουμε δει στον κινηματογράφο μιας και είναι κυρίως θεατρικός ηθοποιός.  Έπεται και 2η σεζόν.


Deadwind

Φεύγουμε από την Ισπανία κι ανεβαίνουμε στην βόρεια Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Φινλανδία. Στην πρωτεύουσα Ελσίνκι εκτυλίσσεται η αστυνομική σειρά Deadwind, η οποία μας έδωσε την ευκαιρία να εντρυφήσουμε λίγο και σε φινλανδική σειρά του είδους. Μία κοινωνική λειτουργός που συνεργαζόταν με μια από τις πιο γνωστές κι ισχυρές εταιρίες της χώρας βρίσκεται δολοφονημένη με μια ανθοδέσμη στην αγκαλιά της. Η αστυνομικός Σοφία Κάρπι, που έχει χηρέψει πρόσφατα, με την βοήθεια του συναδέλφου της αλλά άπειρου σε τέτοιες υποθέσεις Σάκαρι Νούρμι, θα προσπαθήσουν να βρουν τον δολοφόνο. Θα περάσουν από χίλια εμπόδια, θα οδηγηθούν σε λάθος συμπεράσματα, θα συγκρουστούν, θα συμφιλιωθούν, θα κινδυνέψουν αλλά στο τέλος θα τα καταφέρουν. Ωραία σειρά, καθόλου κουραστική, ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Οι Φινλανδοί προσπάθησαν να δώσουν μια νέα Ζέγκα Νόρεν (βλέπε Broen/Bron) αλλά ευτυχώς δεν επέμειναν. Η κεντρική ηρωίδα είναι αρκούντως ιδιόρρυθμη κι ουσιαστικά η σειρά βασίζεται στον χαρακτήρα της (ο φινλανδικός τίτλος της σειράς είναι το όνομα της). Πολύ ωραίες ερμηνείες, ωραίο σκηνικό το φθινοπωρινό Ελσίνκι στο οποίο χιονίζει συνέχεια και μάλλον κάνει απίστευτο κρύο αφού οι ηθοποιοί μονίμως τουρτουρίζουν!!!


Secret State

Και για να κλείσουμε το ευρωπαϊκό τρίγωνο σειρών πάμε, πού αλλού, στην Βρετανία για μια σειρά του 2012 που όμως έπεσε μόλις πρόσφατα στην αντίληψη μας. Πρόκειται για πολιτική σειρά 4 επεισοδίων στην οποία ο αντιπρόεδρος της βρετανικής κυβέρνησης παίρνει τη θέση του πρωθυπουργού όταν αυτός σκοτώνεται σε αεροπορικό δυστύχημα. Ο νέος πρωθυπουργός έχει να αντιμετωπίσει μια εταιρία πετρελαίου που αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της μετά από έκρηξη σε εγκαταστάσεις της, πολιτικούς του αντιπάλους που του ροκανίζουν τη θέση, δημοσιογράφους που σκαλίζουν το παρελθόν του, τις ΜΙ5 και ΜΙ6 που γυρίζουν στα πόδια του κι όλο κάτι του κρύβουν, το ΥΕΘΑ που θέλει τα δικά του, όπως πχ ένα πόλεμο με το Ιράν (το Ιράν, εν τω μεταξύ, έχει γίνει ο αγαπημένος "κακός" των πολιτικών σειρών!!!), τον οποίον πόλεμο θέλουν πολλοί. Εκτός από τον νέο πρωθυπουργό. Πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή,  ποιος είναι ο καλός, ποιος ο κακός, ποιος θα επικρατήσει στο τέλος, μα ποιος κυβερνά τελικά! Αυτό κι αν είναι το ερώτημα που μας βασανίζει στο τέλος!Σενάριο σφιχτοδεμένο (βασίζεται στο βιβλίο Α Very British Coup του Chris Mullin) και to the point χωρίς υπερβολές ή φλυαρίες. Οι Αμερικανοί θα το είχαν γυρίσει σε τουλάχιστον 12 επεισόδια και θα το έστελναν και σε 2η σεζόν! Οι Άγγλοι όμως όχι. Σύντομοι κι ακριβείς όπως πάντα. Πρωταγωνιστεί μια μεγάλη μας αδυναμία στο ρόλο του πρωθυπουργού, ο Gabriel Byrne, έναν ηθοποιό τον οποίο δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε!

Το τελευταίο επεισόδιο

Προσοχή: Η ανάρτηση περιέχει spoilers. Αλλά έτσι κι αλλιώς θα γίνει κατανοητή μόνο σε όσους έχουν δει τις σειρές στις οποίες αναφέρομαι.

Τον τελευταίο καιρό έχω πέσει πάνω σε μια σειρά σειρών που δεν έχουν ικανοποιητικό τελευταίο επεισόδιο.
Είτε σε μίνι σειρά είτε σε σειρά που θα συνεχιστεί και σε επόμενη σεζόν, το τελευταίο επεισόδιο είναι το πιο σημαντικό. Είναι εκείνο που σηκώνει το φορτίο όλων των προηγούμενων, κυρίως σε ό,τι αφορά το σενάριο και την ατμόσφαιρα.
Έχοντας τα δύο αυτά στοιχεία υπόψη, σενάριο κι ατμόσφαιρα, οφείλω να ομολογήσω ότι αρκετές σειρές που είδα τελευταία είχαν ένα τελευταίο επεισόδιο ανάξιο των προηγούμενων.
Θα ξεκινήσω με την μεγαλύτερη απογοήτευση:

1. Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, εξαιτίας του ασυγκράτητου ενθουσιασμού μου για τα πρώτα επεισόδια, το τελευταίο της σειράς Killing Eve με απογοήτευσε. Ήταν βαρετό και απίστευτα φλύαρο, κι η επικείμενη σύγκρουση ανάμεσα στην Eve Polastri και την Villanelle δεν στάθηκε στο ύψος των προσδοκιών μας. Η συνάντηση των δύο ηρωίδων γίνεται στο Παρίσι κι αντί να δούμε ένα λεκτικό παιχνίδι ανάμεσα στις δύο πανέξυπνες -κατά το σενάριο- ηρωίδες, αφού ήρθαν τετ α τετ, τις "απολαύσαμε" να συμπεριφέρονται σαν κακομαθημένα υστερικά παιδιά. Μου θύμισαν τον καιρό που ήμουν μικρό παιδί κι έπαιζα με την συνομήλικη ξαδέρφη μου, όταν τσακωνόμασταν, κάναμε τάχα μου ότι συμφιλιόμαστε και με την πρώτη ευκαιρία αρχίζαμε τα μαλλιοτραβήγματα! Προφανώς θα δούμε και την 2η σεζόν αλλά αυτή τη φορά ελπίζω οι σεναριογράφοι να κρατήσουν τα χαρακτηριστικά για τα οποία λατρέψαμε ΚΑΙ τις δύο ηρωίδες.

2. Επόμενη απογοήτευση: Το τελευταίο επεισόδιο της σειράς The Alienist. Σαν σειρά είχε αρκετό ενδιαφέρον. Βρισκόμαστε στην Νέα Υόρκη, λίγο πριν το τέλος του 19ου αιώνα, όταν η Ψυχιατρική δεν είχε χαρακτηριστεί ακόμα ως επιστήμη. Ο γιατρός Λάζλο Κράιζλερ με τη βοήθεια φίλων προσπαθεί να εντοπίσει έναν σήριαλ κίλερ αγοριών που εκδίδονται. Όλα πηγαίνουν καλά (αν εξαιρέσει κανείς την παρουσία της ατάλαντης Ντακότα Φάνινγκ) μέχρι και το 9ο επεισόδιο όπου έχουν πλησιάσει πολύ τον σήριαλ κίλερ. Κι έρχεται το 10ο επεισόδιο το οποίο στην κυριολεξία είναι μια συρραφή του "τι ξεχάσαμε να εξηγήσουμε στα προηγούμενα επεισόδια". Αφού ξεμπερδεύουν νωρίς νωρίς με τον σήριαλ κίλερ, το υπόλοιπο επεισόδιο τρέχει με αποσπάσματα από το παρελθόν των πρωταγωνιστών δοσμένα σε μορφή σαλάτας. Ανάκατα δηλαδή. Κι άχρηστα. Δεν προσθέτουν τίποτα στο στόρι εκτός από ανούσια φλυαρία, να περάσει η ώρα, να βγει το επεισόδιο.

3. Η σειρά Deep State είχε πολύ ενδιαφέρον, πολλή δράση, πολύ πηγαινέλα (κάποιος να μου εξηγήσει πώς ταξιδεύεις από την Τεχεράνη στο Λονδίνο κι είσαι ατσαλάκωτος, εγώ μέχρι την Ρώμη πάω και είμαι ζαλισμένη όλη την υπόλοιπη μέρα!) κι η ιστορία αν κι είχε πολύ βάθος τα εξηγούσε ωραία κι όλα ήταν κατανοητά. Φτάνει το τελευταίο επεισόδιο, όπου πιστεύουμε ότι ο χαρακτήρας του Mark Strong (που εν τω μεταξύ δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο) θα τα βάλει όλα στη θέση τους. Αντ' αυτού τον βλέπουμε να γυρίζει αμέριμνος και χαρούμενος στο σπιτικό του, λες κι είχε πάει για ψάρεμα το σουκού με τους mates όλον αυτόν τον καιρό, και μένουμε κι εμείς με το ίδιο ηλίθιο βλέμμα που έχει ο γιος του στη σειρά όταν του εξηγεί ο Strong γιατί άφησε τα κακά Αμερικανάκια να κάνουν τη δουλίτσα τους ενώ περιμέναμε να τους δείξει για τα καλά τι εστί MI5.

4. Marcella. Εντάξει, η γυναίκα είναι θεόμουρλη (εχμ, πώς να το πω πιο κομψά, είναι κάπως ψυχικά διαταραγμένη, ήθελα να πω κι ειλικρινά είναι απορίας άξιο πώς δεν την έχουν πετάξει από το αστυνομικό σώμα!) αλλά το τέλος της 2ης σεζόν ήταν κάπως αλλόκοτο -το λιγότερο. Η αλήθεια είναι ότι η γυναίκα παλεύει με τους δαίμονες της, φτάνει στο χείλος της αυτοκτονίας αλλά ότι θα γινόταν κλοσάρ στους δρόμους του Λονδίνου αφού προηγουμένως κοντεύει να στείλει στον άλλο κόσμο τον μοναδικό συνάδελφο -και συνάνθρωπο γενικά- που την ανέχεται κι ενώ στην τελευταία σκηνή, κάτω από μια γέφυρα της πόλης, στέκι αστέγων,  κάποιος της ψιθυρίζει στο αυτί "θες να γίνεις μυστική αστυνομικός;" κι αυτή κοιτά με το γνωστό αλλοπαρμένο βλέμμα της το φακό, ε αυτό δεν το περιμέναμε!! Μας έστειλε!! Μαρτσέλα, παρ' το απόφαση, Ζέγκα δεν θα γίνεις!!

Killing Eve

Sui generis πληρωμένη δολοφόνος οργώνει την Ευρώπη σκοτώνοντας, κατόπιν εντολής και με πρωτότυπους τρόπους, πολιτικούς και κυβερνητικά στελέχη. Κανείς δεν γνωρίζει τίποτα γι' αυτήν, ποια είναι, για ποιον δρα, πού είναι η βάση της. Με τα ελαχιστότατα στοιχεία που είναι γνωστά, θα προσπαθήσει να την εντοπίσει η Eve Polastri, Αμερικανίδα που εργάζεται στην ΜΙ5, σε μια μυστική αποστολή που θα αποδειχτεί επικίνδυνη και δύσκολη. Γιατί η Villanelle, όπως αυτοαποκαλείται η δολοφόνος, είναι άκρως διαβολική αλλά με έναν παιχνιδιάρικο, σχεδόν αθώο τρόπο που σε κάνει να την συμπαθείς!

 Αυτό είναι το στόρυ της -μέχρι στιγμής- καλύτερης σειρά που έχουμε δει αυτή τη χρονιά. Μια κατασκοπευτική ημι- δραματική σειρά που μας δίνει δύο ουσιώδεις - επιτέλους!- γυναικείους χαρακτήρες, άξιες αναφοράς στο πάνθεον των τηλεοπτικών ηρωίδων. Η Polastri κι η Villanelle, τόσο ίδιες και τόσο διαφορετικές. Κι οι δύο αφοσιωμένες στο έργο τους, παθιασμένες και με αυξανόμενη εμμονή η μία για την άλλη. Η πρώτη είναι στο πλευρό των καλών, η άλλη σκοτώνει χωρίς ενδοιασμούς. Περιμένουμε πώς και πώς την στιγμή που θα έρθουν τετ α τετ!

Το σενάριο είναι δουλεμένο στη λεπτομέρεια. Δράση συμπυκνωμένη χωρίς να πλατιάζει στιγμή σε ανούσιες καταστάσεις και διάλογοι to the point, με ουσία που σκιαγραφούν έξοχα την ψυχολογία των δύο ηρωίδων. Κι όχι μόνο αυτών, μιας κι ενδιαφέροντες χαρακτήρες τις πλαισιώνουν. Το αφεντικό της Eve, την οποία  υποδύεται η έξοχη Fiona Shaw ή ο μέντορας της Villanelle, τον οποίο υποδύεται ο αγαπημένος μας Δανός ηθοποιός Kim Bodnia. Οι συναντήσεις της Villanelle με την μέντορα της είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές των επεισοδίων, μιας κι ένα αλλόκοτο παιχνίδι παίζεται ανάμεσα τους, η όλο τσαχπινιά Villanelle προσπαθεί να τον φέρει στα δικά της μέτρα με τον δικό της παράδοξο τρόπο ενώ ο Konstantin (ο μέντορας) προσπαθεί να την τιθασεύσει.

Ναι μεν η σειρά χαρακτηρίζεται ως δραματική αλλά δεν έχει αυτό το βάρος άλλων αστυνομικών δραματικών σειρών που σε κάνουν να ασφυκτιάς από την αγωνία. Ναι,  υπάρχει αγωνία, υπάρχει ένταση  κι υπάρχουν και δραματικές στιγμές, ευτυχώς όμως η δραματικότητα μετριάζεται χάρη στην απόλαυση που πρωτίστως προσφέρει η σειρά.

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει για τις δύο υπέροχες πρωταγωνίστριες: Την αγαπημένη μας (από την εποχή που την είδαμε στην ταινία Last Night, το 1999) Sandra Oh στο ρόλο της Eve Polastri και της Jodie Comer, την οποία δεν γνωρίζαμε αλλά χαρήκαμε που την μάθαμε! Δεν θα μπορούσε να υπάρξει ιδανικότερο casting!

Hard Sun

Η σειρά Hard Sun που προβλήθηκε από το BBC1 πριν από λίγο καιρό είναι σίγουρα η πιο wtf σειρά που είδαμε πρόσφατα! Παρολ' αυτά την καταευχαριστηθήκαμε κι ελπίζουμε ότι θα έχει και συνέχεια!

Τι συμβαίνει όμως σε αυτήν την κάπως αχαρακτήριστη- ως προς τις προθέσεις της- σειρά; Το στόρυ έχει ως εξής:

Ο αστυνομικός αρχιεπιθεωρητής Τσάρλι Χικς κι η αστυνομική επιθεωρήτρια Ελέιν Ρένκο μόλις έχουν ξεκινήσει να δουλεύουν μαζί, όταν στην πρώτη υπόθεση που αναλαμβάνουν -ένας δολοφονημένος χάκερ- πέφτει στα χέρια τους ένα φλασάκι "φωτιά", με κρυφές κυβερνητικές αναφορές σε επικείμενη κοσμική αποκάλυψη. Το περιεχόμενο του φλασακίου επουδενί δεν πρέπει να γίνει γνωστό, έτσι τους παίρνει στο κατόπι μια πολύ κακιά πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών.

Όμως η  Ελέιν αποφασίζει να δημοσιοποιήσει το περιεχόμενο κι εκεί που περιμένεις να γίνει ο χαμός- μιλάμε για το τέλος της Γης!!!-, η κυβέρνηση καταφέρνει να το παρουσιάσει ως fake news κι όλα συνεχίζουν κανονικά εκτός από κάτι αρπαγμένους που έχουν δει την επικείμενη αποκάλυψη ως ευκαιρία για λίγο serial killing. Τις υποθέσεις αναλαμβάνουν οι Χικς και Ρένκο! Οι οποίοι εκτός από τις υποθέσεις, έχουν να αντιμετωπίσουν την πολύ κακιά πρακτόρισσα που δεν τους αφήνει σε χλωρό κλαρί μέχρι να πάρει το φλασάκι πίσω αλλά και το απίστευτο μπάχαλο στις προσωπικές τους ζωές! Αλλά και την αλλοπρόσαλλη μεταξύ τους σχέση! Η Ελέιν έχει τοποθετηθεί για συγκεκριμένο λόγο στο πλευρό του Χικς, κι αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη σχέση τους. Μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν! Εκεί που μονιάζουν, εκεί πέφτει απίστευτο ξύλο μεταξύ τους!!! Με το παραμικρό πλακώνονται στο ξύλο σα μικρά παιδιά! Ήταν από τις σκηνές που μας διασκέδασαν ιδιαίτερα, οφείλουμε να ομολογήσουμε!!!

Λοιπόν, κάπως έτσι πάει το στόρυ, το οποίο εννοείται ότι δεν παίρνουμε στα σοβαρά. Εν τούτοις βρήκαμε τη σειρά αρκούντως διασκεδαστική και ψυχαγωγική, σαν να έχει προκύψει από comic, καθόλου κουραστική, το σενάριο μπορεί να είναι light αλλά ευτυχώς όχι περίπλοκο, αν και αναρωτιέσαι τι θα ήθελε να είναι η σειρά. Προσωπικά υποθέτω "αστυνομική μέσα σε ένα δυστοπικό κλίμα."

Οι πρωταγωνιστές, ωραίες φάτσες, η Agyness Deyn, cute, γλυκιά παρουσία -πρώην μοντέλο είναι εξάλλου- δεν σε πολυπείθει αλλά όταν είναι να ρίξει ξύλο τα καταφέρνει μια χαρά!!!!!!!!
O Jim Sturgess είναι πολύ καλός ως ο γοητευτικός μπάσταρδος Τσάρλι Χικς
Εκείνη όμως που δίνει ρέστα είναι η Nikki Amuka-Bird, η πρακτόρισσα των μυστικών υπηρεσιών που τους κάνει τη ζωή δύσκολη! Ανατριχιαστική η παρουσία της!

Location: London (Μέρος 2ο)

Η J.K. Rowling, η "μαμά" του Harry Potter, έχει γράψει μία σειρά αστυνομικών βιβλίων (3 βιβλία συν ένα τέταρτο που είναι υπό έκδοση), με το ψευδώνυμο Robert Galbraith  και με κεντρικό χαρακτήρα τον Cormoran Strike. O Strike είναι ένας πρώην αξιωματικός της στρατιωτικής αστυνομίας. Ο πόλεμος τον έχει σακατέψει, έχει χάσει το μισό πόδι. Τώρα πια ζει στο Λονδίνο, κάπου στο Σόχο και βιοπορίζεται ως ιδιωτικός ντετέκτιβ. Σε κάποια φάση προσλαμβάνει την νεαρή κι ενθουσιώδη Ρόμπιν κι οι περιπέτειες αρχίζουν.

Ο Cormoran Strike ευτύχησε να γίνει και τηλεοπτικός ήρωας στην ομώνυμη τηλεοπτική σειρά Strike. Και τα 3 βιβλία της σειράς πέρασαν στην τηλεόραση. Τον μοναχικό, κουρασμένο, ελαφρώς άξεστο, κάπως δύστροπο, ψιλοαλκοολικό και λιγομίλητο Strike, υποδύεται με εξαιρετικό τρόπο ο ηθοποιός Tom Burke. Τη βοηθό του Ρόμπιν υποδύεται πολύ όμορφα η ηθοποιός Holliday Grainger.

O Cormoran Strike έχει το γραφείο- γκαρσονιέρα του κάπου στο Σόχο του Λονδίνου. Τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά για τη δουλειά του, δεν πατάει ψυχή, μέχρι που εμφανίζεται η Ρόμπιν, ως προσωρινή βοηθός αρχικά, κι αρχίζει να βάζει τις υποθέσεις αλλά και τη ζωή του αφεντικού σε τάξη. Κάπως έτσι ξεκινά η πρώτη ιστορία της σειράς που μοιράζεται σε 3 επεισόδια και βασίζεται στο βιβλίο The Cuckoo's Calling.
Ο Strike κι η Ρόμπιν  καταφέρνουν να λύσουν την υπόθεση κι έτσι η δουλειά παίρνει τα πάνω της. Μια μέρα την πόρτα χτυπά μία ταλαιπωρημένη σαρανταπεντάρα που ψάχνει τον άντρα της, ψιλογνωστό συγγραφέα. Νέα υπόθεση, πολύ περίεργη, που είναι και το στόρυ του δεύτερου βιβλίου The Silkworm και του δεύτερου μέρους της σειράς με δύο επεισόδια. Τους απορροφά τόσο πολύ αυτή η παράξενη εξαφάνιση που οι δύο ήρωες αμελούν την προσωπική τους ζωή, ιδιαίτερα η Ρόμπιν.
Και ναι, λύνουν και αυτήν την υπόθεση, για να περάσουν στην τρίτη, από το βιβλίο με τίτλο Career of Evil, πάλι σε δύο επεισόδια, όπου κάποιος από το παρελθόν του Strike προσπαθεί να τον παγιδέψει μέσω της Ρόμπιν!

Η σειρά είναι πολύ ατμοσφαιρική, πολύ όμορφα γυρισμένη, με το Λονδίνο ως επικίνδυνο μεν, αλλά πάντα γοητευτικό σκηνικό. Η ίδια η JK Rowling έμεινε πολύ ευχαριστημένη από τον τρόπο που γυρίστηκαν σε σειρά τα βιβλία της και δήλωσε ότι ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένη με το καστινγκ. Όπως ήδη γράψαμε οι δύο πρωταγωνιστές είναι εξαιρετικοί κι υπάρχει πολύ καλή χημεία μεταξύ τους..
Τώρα μένει να τελειώσει το τέταρτο βιβλίο της σειράς για να το δούμε κι αυτό στην τιβί. Δυστυχώς θα περιμένουμε λίγο γιατί απ'ό,τι μάθαμε από την ίδια την συγγραφέα, ναι μεν έχει βρει τον τίτλο (Lethal White) αλλά θα της πάρει λίγο καιρό ακόμα για να το ολοκληρώσει!

ΥΓ: Κάπου διάβασα ότι τα βιβλία είναι πολύ πιο "σκοτεινά" από όσο έχουν αποδοθεί στην τιβί. Δυστυχώς δεν τα έχω διαβάσει για να το επιβεβαιώσω.

Location: London (Μέρος 1ο)

Ένα μίνι αφιέρωμα (δύο αναρτήσεων) σε δύο σειρές γυρισμένες στο Λονδίνο, με ωραία εξωτερικά πλάνα, που ευχαρίστησαν ιδιαίτερα όλους εμάς που έχουμε πολύ καιρό να πάμε στο ωραίο Λονδινάκι, και τόσο που το έχουμε πεθυμήσει. Η μία από τις δύο σειρές μας άρεσε πολύ. Η άλλη μας άφησε χλιαρές εντυπώσεις.

Πάμε.

Η σειρά Collateral είναι μία μίνι αστυνομική σειρά γυρισμένη στο Λονδίνο και θέλει να πει πολλά γιατί πιάνει πολλά επίκαιρα θέματα αλλά στο τέλος μένει να φλυαρεί πολύ και χωρίς ουσία.

Το στόρυ έχει ως εξής: Ιρακινός λαθρομετανάστης πιτσαδόρος δολοφονείται σε ενέδρα. Την υπόθεση αναλαμβάνει η εγκυμονούσα Κιπ Γκλάσπι. Άπειρη σε τέτοιες υποθέσεις αλλά ικανή και πεισματάρα. Στην υπόθεση μπλέκουν: Ένας βουλευτής των Εργατικών ευαισθητοποιημένος σε θέματα λαθρομετανάστευσης, η ναρκομανής γυναίκα του, οι δύο τρομοκρατημένες αδερφές του δολοφονημένου, ο βρετανικός στρατός, μια λαλημένη αξιωματικός του στρατού,  η ΜΙ5, Τούρκοι αντικαθεστωτικοί, μια Βιετναμέζα λαθρομετανάστης και μία λεσβία ιερέας. 

Η υπόθεση έχει ενδιαφέρον αφού επικεντρώνεται στην παράνομη μεταφορά λαθρομεταναστών και προσφύγων από την Μέση Ανατολή και τίθεται το ερώτημα ποιοι μπορεί να είναι πίσω από την όλη υπόθεση. 

Αλλά:
Η σειρά θέλει να τα βάλει με πολλά θέματα αλλά τα 4 επεισόδια είναι λίγα.Τι να πρωτοπιάσεις: Παράνομη είσοδος σε μια ξένη χώρα, κέντρα κράτησης λαθρομεταναστών, ποιος τελικά θεωρείται λαθρμετανάστης, η ανδροκρατία κι ο φαλλοκρατισμός στο στρατό, πολιτική κι ιδεολογία, ομοφυλοφιλία στην εκκλησία, και να'χεις μέσα σε όλα αυτά την άτεγκτη αστυνομικίνα εγκυμονούσα κι άυπνη Κιπ να λύνει την υπόθεση σε 3 μέρες. Νταξ έχει και πολύ ικανούς συνεργάτες κι ένα αφεντικό που της γαβγίζει συνέχεια, αλλά αυτή απτόητη. Με έναν καφέ μονίμως στο χέρι μένει όρθια. Ο άντρας της την παίρνει πού και πού τηλέφωνο και την εκλιπαρεί " Καλέ, έλα να κοιμηθείς λίγο!"  αλλά όχι, εκεί αυτή να λύσει το μυστήριο, είπαμε είναι πεισματάρα. Παρεμπιπτόντως πολύ καλή στο ρόλο της αστυνομικίνας η Κάρυ Μάλλιγκαν, η οποία έχει θεσπέσια φωνή. Πολύ καλή ηθοποιός, λίγος ο συγκεκριμένος ρόλος. 

Ίσως με περισσότερα επεισόδια και λιγότερους ιδιαίτερους χαρακτήρες το στόρυ να λειτουργούσε καλύτερα. Πρώτη φορά απογοητεύτηκα από σενάριο αγγλικής σειράς (Μπας κι ο σεναριογράφος είναι δημοσιογράφος της Guardian;;;). 

ΥΓ: Ο όρος "λαθρομετανάστης" , αν δεν κάνω λάθος, θεωρείται πια politically incorrect.