Και ναι είναι γεγονός, στο 3ο επεισόδιο έχουμε ραγδαίες εξελίξεις- για να χρησιμοποιήσω δημοφιλή όρο των εγχώριων δημοσιογράφων.
ΤΟ βλέπουμε επιτέλους αυτό το κάτι, αφού για ελάχιστα δευτερόλεπτα αποκαλύπτεται η ανατριχιαστική φιγούρα του όντος που έχει δραπετεύσει από τα εργαστήρια. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι είναι, πάντως ΤΟ είδαμε και βασικά μοιάζει δανεικό από επεισόδιο των x-files.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή του επεισοδίου. Η Μπάρμπ(αρα) ξυπνά και βρίσκεται σε ένα εφιαλτικό περιβάλλον που θυμίζει γλοιώδη κόλαση. Προσπαθεί να αποδράσει κι εκεί βλέπουμε για πρώτη φορά την αλλόκοτη, εξωγήινη φιγούρα. Η οποία -προφανώς- δεν αφήνει την Μπαρμπ να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.
Δεν έχουμε μιλήσει καθόλου για την Νάνσυ. Η οποία Νάνσυ, όσο περνούν τα επεισόδια φαίνεται να παίζει όλο και περισσότερο σημαντικό ρόλο. Η Νάνσυ είναι η μεγάλη αδερφή του Μάικ -ένας από τους επιστήθιους φίλους του εξαφανισμένου Γουίλ. Ερωτευμένη με τον γόη του σχολείου Στηβ, στον οποίο τελικά υποκύπτει ψυχή τε και σώματι, σε εκείνο το πάρτι του προηγούμενου επεισοδίου. Μοιάζει να τρέφει μια ιδιαίτερη συμπάθεια για τον Τζόναθαν, τον μεγάλο αδερφό του Γουίλ, που όλοι βλέπουν ως αλλόκοτο. Με την Μπαρμπ είναι καλύτερες φίλες. Αλλά η Μπαρμπ είναι πια εξαφανισμένη (ΚΑΙ ΑΥΤΗ!) και μέχρι το τέλος του επεισοδίου θα αντιληφθεί κι η Νάνσυ την απουσία της.
Δύο πολύ σημαντικά τινά σε αυτό το επεισόδιο:
1. Από ένα μικρό εύρημα, ο αστυνόμος Hopper οδηγείται σε εκείνα τα μυστήρια εργαστήρια που βρίσκονται στην πόλη. Ζητά να κοιτάξει τον περιβάλλοντα χώρο αλλά τον διαβεβαιώνουν ότι κανένα παιδί δεν βρέθηκε στον χώρο. Του δείχνουν και κασέτες από τις κάμερες ασφαλείας. Όμως, ο chief Jim, μπορεί να μοιάζει αποχαυνωμένος αλλά ΔΕΝ είναι! Αντιλαμβάνεται ότι του έχουν δείξει κασέτες άλλης μέρας. Λένε ψέμματα. Αυτό του φτάνει.
2. Τα πιο αλλόκοτα συμβαίνουν στο σπίτι του εξαφανισμένου Γουίλ, όπου η μαμά του, σε κατάσταση πανικού κι υστερίας, αντιλαμβάνεται ότι ο εξαφανισμένος της γιος προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί της μέσω ενός ιδιότυπου σήματος Μορς ανοιγοκλείνοντας τα φώτα του σπιτιού. Γεμίζει το σπίτι λαμπιόνια. Επικοινωνεί. Η μάνα τον ρωτά "Πού είσαι;", κι εκείνος "απαντά" "Εδώ". Τότε εμφανίζεται, μέσα από τον τοίχο του σπιτιού εκείνο ΤΟ κάτι!!! Τρέχει πάλι πανικόβλητη έξω η Τζόις.
Όμως:
Το παράδοξο είναι ότι η Ελέβεν το υπερφυσικό κορίτσι- σιγά σιγά μαθαίνουμε όλο και περισσότερα για τα φρικτά πειράματα στα οποία υποβλήθηκε από τον Δρ. Μπρέννερ-, που βοηθά τους τρεις φίλους να βρουν τον Γουίλ τους οδηγεί στο σπίτι του. Ο Γουίλ "είπε" στη μητέρα του ότι είναι εκεί κι έτσι πίστευε η Ελέβεν.
Όμως το τέλος του επεισοδίου τους διαψεύδει....
Σκέψεις:
Οφείλω να παραδεχτώ ότι περνώ απίστευτα καλά βλέποντας την σειρά. Μου θυμίζει κάτι από x-files κάπου στην κοιμισμένη επαρχία των μεσων πολιτειών των Η.Π.Α., σε μια εποχή όταν το έπαιζαν κυρίαρχοι του κόσμου. Σε αυτό το είδος, sci fi thrillers, οι Αμερικανοί είναι κορυφή. Τέτοιες ιστορίες με κρυφά πειράματα που εκτελούσαν κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου πάντα θα μας εξάπτουν το ενδιαφέρον.
ΤΟ βλέπουμε επιτέλους αυτό το κάτι, αφού για ελάχιστα δευτερόλεπτα αποκαλύπτεται η ανατριχιαστική φιγούρα του όντος που έχει δραπετεύσει από τα εργαστήρια. Δεν ξέρουμε ακριβώς τι είναι, πάντως ΤΟ είδαμε και βασικά μοιάζει δανεικό από επεισόδιο των x-files.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή του επεισοδίου. Η Μπάρμπ(αρα) ξυπνά και βρίσκεται σε ένα εφιαλτικό περιβάλλον που θυμίζει γλοιώδη κόλαση. Προσπαθεί να αποδράσει κι εκεί βλέπουμε για πρώτη φορά την αλλόκοτη, εξωγήινη φιγούρα. Η οποία -προφανώς- δεν αφήνει την Μπαρμπ να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.
Δεν έχουμε μιλήσει καθόλου για την Νάνσυ. Η οποία Νάνσυ, όσο περνούν τα επεισόδια φαίνεται να παίζει όλο και περισσότερο σημαντικό ρόλο. Η Νάνσυ είναι η μεγάλη αδερφή του Μάικ -ένας από τους επιστήθιους φίλους του εξαφανισμένου Γουίλ. Ερωτευμένη με τον γόη του σχολείου Στηβ, στον οποίο τελικά υποκύπτει ψυχή τε και σώματι, σε εκείνο το πάρτι του προηγούμενου επεισοδίου. Μοιάζει να τρέφει μια ιδιαίτερη συμπάθεια για τον Τζόναθαν, τον μεγάλο αδερφό του Γουίλ, που όλοι βλέπουν ως αλλόκοτο. Με την Μπαρμπ είναι καλύτερες φίλες. Αλλά η Μπαρμπ είναι πια εξαφανισμένη (ΚΑΙ ΑΥΤΗ!) και μέχρι το τέλος του επεισοδίου θα αντιληφθεί κι η Νάνσυ την απουσία της.
Δύο πολύ σημαντικά τινά σε αυτό το επεισόδιο:
1. Από ένα μικρό εύρημα, ο αστυνόμος Hopper οδηγείται σε εκείνα τα μυστήρια εργαστήρια που βρίσκονται στην πόλη. Ζητά να κοιτάξει τον περιβάλλοντα χώρο αλλά τον διαβεβαιώνουν ότι κανένα παιδί δεν βρέθηκε στον χώρο. Του δείχνουν και κασέτες από τις κάμερες ασφαλείας. Όμως, ο chief Jim, μπορεί να μοιάζει αποχαυνωμένος αλλά ΔΕΝ είναι! Αντιλαμβάνεται ότι του έχουν δείξει κασέτες άλλης μέρας. Λένε ψέμματα. Αυτό του φτάνει.
2. Τα πιο αλλόκοτα συμβαίνουν στο σπίτι του εξαφανισμένου Γουίλ, όπου η μαμά του, σε κατάσταση πανικού κι υστερίας, αντιλαμβάνεται ότι ο εξαφανισμένος της γιος προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί της μέσω ενός ιδιότυπου σήματος Μορς ανοιγοκλείνοντας τα φώτα του σπιτιού. Γεμίζει το σπίτι λαμπιόνια. Επικοινωνεί. Η μάνα τον ρωτά "Πού είσαι;", κι εκείνος "απαντά" "Εδώ". Τότε εμφανίζεται, μέσα από τον τοίχο του σπιτιού εκείνο ΤΟ κάτι!!! Τρέχει πάλι πανικόβλητη έξω η Τζόις.
Όμως:
Το παράδοξο είναι ότι η Ελέβεν το υπερφυσικό κορίτσι- σιγά σιγά μαθαίνουμε όλο και περισσότερα για τα φρικτά πειράματα στα οποία υποβλήθηκε από τον Δρ. Μπρέννερ-, που βοηθά τους τρεις φίλους να βρουν τον Γουίλ τους οδηγεί στο σπίτι του. Ο Γουίλ "είπε" στη μητέρα του ότι είναι εκεί κι έτσι πίστευε η Ελέβεν.
Όμως το τέλος του επεισοδίου τους διαψεύδει....
Σκέψεις:
Οφείλω να παραδεχτώ ότι περνώ απίστευτα καλά βλέποντας την σειρά. Μου θυμίζει κάτι από x-files κάπου στην κοιμισμένη επαρχία των μεσων πολιτειών των Η.Π.Α., σε μια εποχή όταν το έπαιζαν κυρίαρχοι του κόσμου. Σε αυτό το είδος, sci fi thrillers, οι Αμερικανοί είναι κορυφή. Τέτοιες ιστορίες με κρυφά πειράματα που εκτελούσαν κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου πάντα θα μας εξάπτουν το ενδιαφέρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου