Ε όχι κύριε Γουότσον, δεν είναι στοιχειώδες!

Σπάνια έχω αισθανθεί τόσο απογοητευμένη όσο βλέποντας το 2ο επεισόδιο του 3ου κύκλου της σειράς Sherlock.

Στο επόμενο επεισόδιο (το 3ο) προσπαθούν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, όμως η ζημιά έχει γίνει.

Και ναι υπάρχει καταιγιστική δράση. Όπως πάντα.

Αλλά....

ΔΕΝ παντρεύεις τον Γουότσον, κύριε σεναριογράφα μου!! ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΑΝΤΡΕΥΕΙΣ!! Τι νόημα έχει όταν ο Γουότσον δεν μένει πια στην οδό Μπέικερ, αριθμός 221Β με τον πιστό του φίλο Σέρλοκ;;;;;;

ΥΓ: Κι εσύ τέκνον Βρούτε,...εε..Σέρλοκ ήθελα να πω, πήγες κι έγινες κουμπάρος;

Η χαρά του χίπστερ

Η νέα ταινία των Αφών Κοέν Inside Llewyn Davis μας άρεσε πολύ. (Βασικά ό,τι κι αν κάνουν οι Κοέν μας αρέσει!)

Φαντάζομαι ότι και στους χίπστερ θα άρεσε. Δεν ξέρω κατά πόσο αρέσκονται στο να ακούν φολκ μουσική  αλλά σίγουρα θα ξετρελλάθηκαν με το ντύσιμο των ηθοποιών!

Τους βλέπω να υιοθετούν μαζικά το στυλ Llewyn και να ξεκινούν μεταπτυχιακό-διδακτορικό στο πεδίο "Ιστορία της φολκ μουσικής". (Οι χίπστερ γνωρίζουν τα πάντα)
Α! Και τα μούσια! Σχεδόν όλοι οι άρρενες της ταινίας είχαν μούσια. Λίγο πιο περιποιημένα βέβαια σε σχέση με τα τύπου ταλιμπάν που φορούν οι νεο-χίπστερ και κυκλοφορούν καμαρωτοί στους δρόμους των Αθηνών.

Η γλυκιά Carey, η πρίγκιπισσα των χίπστερ (όχι άδικα εδώ που τα λέμε!)

Κι ο πιο γλυκούλης πρωταγωνιστής: Ο γάτος με το όνομα Οδυσσέας (οι Αφοί Κοέν έχουν αδυναμία στο μυθικό ήρωα)

Prisoners

Αρκετά καλή η ταινία Prisoners.

Ωραίο ως θρίλερ, σε κρατά σε αγωνία στην κυριολεξία μέχρι και το τελευταίο πλάνο.

Ναι, αναπόφευκτα θυμίζει κάπου κάπου Zodiac.

Πολύ ωραίες ερμηνείες.
 Η Melissa Leo, η ηθοποιός που κανείς δεν γνωρίζει αλλά πάντα δίνει καταπληκτικές ερμηνείες, είναι ...ανατριχιαστικά καλή!

Ο Hugh το ομορφόπαιδο, το παλεύει αλλά δεν πείθει ως επαρχιώτης Αμερικάνος (φταίει κι αυτό το βαρύ αυστραλέζικο αξάν που δεν κρύβεται )

Όμως αυτός που δίνει ρέστα είναι ο Jake. Και μόνο γι'αυτόν αξίζει κανείς να δει την ταινία!

Και σας ρωτώ κύριοι/κυρίες της Ακαδημίας: Γιατί δεν είναι υποψήφιος φέτος;;;;;;;;;;;

Προσοχή στο αξάν!

Οι υποψηφιότητες Α γυναικείου ρόλου στα Όσκαρ σχολιασμένες με μία φράση- δύο το πολύ.

 Emma Thompson
Αγανάκτηση! Δεν είναι καν υποψήφια!

Meryl Streep
Το σκρίνιο στο σαλόνι της έχει γεμίσει από βραβεία.

Amy Adams
Η πλέον αδιάφορη ηθοποιός γίνεται σέξι για τις ανάγκες του ρόλου της στο American Hustle -χάρη στις υπερπροσπάθειες των μακιγιέζ, κομμωτών κι ενδυματολόγων της ταινίας, να τα λέμε κι αυτά!
(So what?)

Sandra Bullock
Συμπαθητική αλλά μέχρι εκεί! Η υποψηφιότητα της θα μπορούσε να ήταν ανέκδοτο.

Cate Blanchett
Το μεγάλο ανέκδοτο. Άσε μας κουκλίτσα μου.

Judi Dench
Και μόνο για την υπέροχη φωνή της -γλυκιά και συγχρόνως τραχιά  και so british -αξίζει να βραβευτεί!

Ο Πωλ, ο Μικ, ο Παύλος, ο Μιχάλης...κι οι άλλοι. (υπότιτλος: Η Μεγάλη Έξοδος)

Τελευταία ακούω συνέχεια για εθελουσίες εξόδους από δημόσιους οργανισμούς, πρώην και νυν, υγιείς ή καταχρεωμένους. Άτομα λιγότερο από 50 ετών συνταξιοδοτούνται ή φεύγουν από τις δουλειές τους με "δελεαστικούς" όρους.
Συζητώντας με ένα άτομο που δέχτηκε να φύγει με εθελουσία, μου δήλωσε ότι ο κύκλος του ως εργαζόμενος είχε κλείσει.
Αναρωτιέμαι αν οδεύουμε προς μια χώρα συνταξιούχων (Κι επίσης αναρωτιέμαι από ποιον και κυρίως πώς θα πληρώνονται αυτές οι συντάξεις σε μερικά χρόνια)

Όταν ακούω τη φράση "εθελουσία έξοδος", πάντα μου έρχεται στο νου η ταινία του σπουδαίου σκηνοθέτη Ken Loach The navigators (ελ. τίτλος "Ο Πωλ, ο Μικ κι οι άλλοι").
Αναφέρεται στην ιδιωτικοποίηση των Βρετανικών Σιδηροδρόμων επί εποχής Θάτσερ, ιδιωτικοποίηση η οποία επιτεύχθηκε με ..."εθελουσίες εξόδους".

 *

* 

Φίλε, μην λες μεγάλα λόγια

Αυτά παθαίνεις...

.... όταν βλέπεις τον... Blacula!

Δεν τρομάζεις...

...αλλά κολλάς με το funky, groovy soundtrack!

Talk about THE hair obsession!

Ή τι μου έκανε εντύπωση από την ταινία American Hustle.

Τα μαλλιά! Τι άλλο;

Δεν χρειάζεται παρά να δεις την πρώτη σεκάνς της ταινίας για να καταλάβεις ότι όλα τα λεφτά είναι...τα μαλλιά!

η απαραίτητη λακ

μεγάλε, την έβαψες!

χοντρή μπούκλα...

...ψιλή μπούκλα

ο μπικουτί

και λίγο ροκαμπίλι

μοιραία κι ωραία