Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Λύσεις υπάρχουν


Λύσεις όχι για το οικονομικό αδιέξοδο αλλά για να αντέξουμε το οικονομικό αδιέξοδο, λύσεις που θα κάνουν λιγότερο οδυνηρή την κάθοδο προς την κόλαση που έχτισαν αργά αλλά σταθερά οι αποφάσεις των ανίκανων πολιτικών της χώρας.



4 χρόνια αφότου ξέσπασε η κρίση κοιτάς πίσω και θλίβεσαι, κοιτάς μπροστά και σου κόβεται η ανάσα. Από τον τρόμο. Μαυρίλα.

Δεν μένει παρά το παρόν. Κάτι πρέπει να κάνεις, κάτι δημιουργικό, εποικοδομητικό, κάτι που θα σε κάνει να ξεχνιέσαι, κάτι που ίσως σου βγει σε καλό.
Άλλοι ράβουν, πλέκουν, φτιάχνουν κοσμήματα, ξαναρχίζουν σπουδές, το ρίχνουν στην εκμάθηση ξένων γλωσσών, στη γυμναστική. Το τελευταίο μπορεί να γίνει και χωρίς έξοδα. Μπορείς να βγεις να τρέξεις, να περπατήσεις, να κάνεις ποδήλατο, να κολυμπήσεις. Ναι, να κολυμπήσεις! Όχι στο κολυμβητήριο αλλά στη θάλασσα. Γιατί δε γίνεσαι χειμερινός κολυμβητής; Έλα ντε!



Εκτός από τα χρόνια που έζησα στην Αυστραλία (κι όπου οι εποχές πάνε ανάποδα) δεν είχα κολυμπήσει ξανά Δεκέμβρη μήνα. Έτυχε σήμερα. Ωραία, κρύα κι ηλιόλουστη μέρα και τα νερά ζεστά. Αν μη τι άλλο, κολυμπώντας με πάθος φέτος ανακάλυψα ότι η συγκεκριμένη δραστηριότητα με βοηθά να ξεχνιέμαι.




Για 2-3 ώρες που βρίσκομαι παρά θιν' αλός,  κολυμπώντας κι αράζοντας μετά για λίγη ηλιοθεραπεία, αισθάνομαι να εκτονώνομαι, κυρίως να αποφορτίζομαι. Για λίγο δεν αντικρίζω μαυρίλα, παρά μόνο φως.
Καλά είναι. Ίσως χάσω κι εκείνα τα περιττά κιλά.

*
*
*

Οι χίπστερς βγήκαν παγανιά....εεε ...για ποδηλατάδα ήθελα να πω!