Σκεφτόμουν αυτές τις μέρες πόσες φορές έχουμε ακούσει στη ζωή την προτροπή ''Κάνε υπομονή''. Πόσες φορές μας ζήτησαν, μας συμβούλεψαν , μας πρόσταξαν , μας ανάγκασαν να κάνουμε υπομονή , υπομονή , υπομονή........υπομονή. Αμέτρητες φορές. Και πόσες φορές εμείς προτρέψαμε άλλους να κάνουν το ίδιο.
Κι αναρωτιόμουν:
Τελικά είναι η υπομονή αρετή; Αξίζει τον κόπο να είμαστε υπομονετικοί; Εξαντλείται η υπομονή; Μήπως πρέπει να ζητάμε οριοθέτηση του χρόνου όταν μας ζητούν υπομονή;
Σας δίνω ένα παράδειγμα:
Υπάλληλος σε εφορία
-Κάντε υπομονή κυρία μου!
-Για πόσο;
-Τι εννοείτε;
-Εννοώ για πόση ώρα να κάνω υπομονή!
-Σας παρακαλώ αφήστε με να κάνω τη δουλειά μου!
Με τη συγκεκριμένη απάντηση μας ζητά να κάνουμε ιώβεια υπομονή.
Μετά υπήρχε ένα τραγουδάκι που έλεγε
''Υπομονηηηηηηηηηηή , υπομονηηηηηηηηηηή , κι ουρανός θα γίνει πιο γαλανοοοοοοοοοοοοός''