Κάποια από τα πράγματα που μ'ενοχλούν:
- Η απλυσιά - άνθρωποι που έχουν καιρό να κάνουν μπάνιο κι οι μασχάλες τους εκπέμπουν φονικές μυρωδιές
- Άπλυτα ρούχα. Φίλε , εκείνο το μπουφάν που φορούσες όλο το χειμώνα , βγάλ'το επιτέλους! Έχει ''αρπάξει''!
- Να μασούν τις τσίχλες ωσάν κατσίκες.
- Να τρώνε με το στόμα ανοιχτό.
- Να μιλούν εξωφρενικά δυνατά στα κινητά.
- Οι οδηγοί που παρκάρουν στα πεζοδρόμια.
- Οι οδηγοί μοτοσυκλετών που οδηγούν στο πεζοδρόμιο κι έχουν την απαίτηση εσύ ο πεζός να κάνεις στην άκρη να περάσουν.
- Που ρίχνουν το σκουπιδάκι κάτω ενώ το καλαθάκι απορριμάτων είναι δίπλα.
- Αυτοί που δεν ξέρουν πώς να κινηθούν ή να σταθούν στα ΜΜΜ.
- Η αγενής κι άξεστη συμπεριφορά υπαλλήλων ή πωλητών. Καταλαβαίνω ότι όλοι έχουμε προβλήματα , καταλαβαίνω ότι όλοι έχουμε στριμωχτεί ή θα στριμωχτούμε, αλλά η δουλειά είναι δουλειά κι όταν εξυπηρετείς πρέπει να είσαι -έστω και με νύχια και με δόντια - άψογος κι ευγενικός.
Υ.Γ.: Αφού άκουσα αδικαιολόγητα , τα εξ αμάξης από τον υπαλληλάκο , σηκώθηκα κι έφυγα και πήγα στον ΟΤΕ της Σταδίου , όπου η συμπεριφορά τους ήταν κάτι παραπάνω από άψογη και σε πέντε -ήρεμα- λεπτά είχα τελειώσει τη δουλειά μου.